چکیده

قدرت نرم بخشی از سازوکارهای کنش راهبردی بازیگران در روند اثرگذاری بر محیط منطقه­ای و بین­المللی محسوب می­شود. اگرچه نظریه­پردازان مختلفی از جمله «سون تزو» در فرایند گسترش ادبیات قدرت نرم تلاش­های زیادی به انجام رسانده­اند، اما پیامبران نیز در این ارتباط پیشگام سایر نظریه­پردازان در کاربرد قدرت نرم بوده­اند. پیامبرانی همانند حضرت عیسی(ع) و پیامبراکرم(ص) را باید در زمره افرادی دانست که قدرت نرم را به عنوان تاکتیک و استراتژی مورد استفاده قرار داده­اند.

مطالعه تاریخی زندگی و عملکرد پیامبر اکرم(ص) حاکی از آن است که آن بزرگوار پرچمدار جنبش نرم در جهان می­باشد.هر چند تمام پیامبران فعالیت­ها و اصول اعتقادی و تبلیغی دین خود را بر پایه حرکت نرم گذاشته­اند، لیکن پیامبر اسلام(ص) در همه جنبه­های شخصی و عمومی با جنبش نرم که خود آن را پایه­گذاری کرده بود زندگی و رفتار می­کرد. بسیاری از صاحب­نظران بر این عقیده می­باشند که با ظهور ادیان به ویژه اسلام و گسترش سریع آن در جهان، نقش قدرت نرم و دیپلماسی برجسته گردیده و به یک عامل سرنوشت­ساز تبدیل شده است، زیرا اسلام نه بر اساس قدرت سخت بلکه بر اساس قدرت نرم گسترش یافت.

بر این اساس احیای دیپلماسی پیامبر اعظم(ص) که در قالب صداقت، صراحت، سادگی، عدم تظاهر به قدرت، قاطعیت، دلیری و شجاعت بود در میان کشورهای اسلامی جهان اهمیت ویژه­ای به خصوص برای جمهوری اسلامی ایران داشته است. انقلاب اسلامی ایران که دارای ماهیتی اسلامی است و جنبه­های سیاسی، اقتصادی و اعتقادی نیز جزیی از این ماهیت محسوب می­شوند، با ارزش­های بنیادین، ایده­های بدیع و نو، توانمندی­ها و ظرفیت­های فرهنگی، سیاسی، ژئوپلیتیکی، قدرت رهبری بی­بدیل و … قدرت نرم تولید کرد.

به عبارتی انقلاب اسلامی مولود قدرت نرم پیامبر(ص) و جمهوری اسلامی نیز احیاگر دیپلماسی و قدرت نرم آن حضرت می­باشد. جمهوری اسلامی ایران در این مسیر تلاش نموده در قالب استفاده از قدرت نرم در سیاست خارجی، انحطاط تمدن اسلام را خاتمه داده و موجب بروز نوعی بیداری و احیاگری اسلامی آن هم برپایه بازگشت به ایدئولوژی و مکتب اسلام در میان کشورهای منطقه و جهان گردد. در این پایان نامه به نقش قدرت نرم به عنوان کلام انبیاء و راهبرد الهی در سازوکارهای سیاست خارجی ایران به عنوان نمادی از برسازی قدرت نرم پیامبر اسلام(ص) می­پردازیم.

واژگان کلیدی: دیپلماسی پیامبر اعظم^(ص)، قدرت نرم، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، صدور انقلاب اسلامی، تنش­زدایی، تعامل گرایی.

مقدمه

آموزه­های دینی بخشی از واقعیت­های راهبردی در سیاست جهانی محسوب می­شوند. آموزه­هایی که پیامبر اسلام در برخورد با محیط پیرامون مورد استفاده قرار داد را باید به عنوان بخشی از سیاست جهانی در ادبیات دینی دانست. کشورهایی همانند ایران در سال­های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تلاش دارند تا از این راهبرد برای اهداف و منافع ملی خود استفاده نمایند. دیپلماسی و قدرت نرم پیامبر(ص) فعالیت­هایی است که آن حضرت به عنوان رییس حکومت و نمایندگان و سفرای منتخب او در راه نیل به مقاصد و ادای وظایف سیاسی دولت اسلامی در میان قبایل و گروه­های دینی و دولت­های غیرمسلمان در خارج از قلمرو حکومت اسلامی انجام می­داده­اند. در حقیقت اهداف عالی و خطوط کلی سیاست اسلام و منافع امت اسلامی بود که دیپلماسی پیامبر(ص) را معین می­کرد.

برای دانلود متن کامل پایان نامه اینجا کلیک کنید